Kusurların Güzelliği: Kova ve Çiçekler

Eski bir kuyunun yanında, ahşap bir direkten sarkan iki kova vardı. Bunlardan biri sağlam ve parlaktı; her seferinde dolup taşarak geri dönerdi. Diğeri ise çatlaklarla doluydu, yolda su sızdırır ve asla tamamen dolu dönemezdi. Çatlak kova her seferinde utançla kuyunun sahibine, “Ben bir işe yaramıyorum, taşıdığım su yolda kayboluyor,” dedi.
Kuyunun sahibi hafif bir gülümsemeyle kovaya baktı ve yumuşak bir sesle şöyle dedi:
“Yol boyunca hiç çiçeklere dikkat ettin mi? Senin sızdırdığın su sayesinde o çiçekler büyüdü ve güzelleşti. Şimdi yolumuz, renklerle dolu bir bahçe oldu. Bu, senin sayende.”
O günden sonra çatlak kova kendini eksik değil, değerli hissetti. Kusurlarının bile bir güzellik yaratabileceğini anladı.
Hikaye bize hatırlatır: Hepimizin eksiklikleri vardır, ancak bu eksiklikler başkaları için birer nimet olabilir. Önemli olan, bu kusurları nasıl kullanacağımızı bilmektir.