Eğer Hayat Geriye Doğru Akmaya Başlasaydı
Morgun soğuk, sessiz karanlığında uzanıyorsunuz. Hayatın tüm ağırlığını, tüm yorgunluğunu geride bırakmış, ruhunuz derin bir dinginlik içinde dinleniyor. Bu sessizliğin ortasında, yüzünüzü okşayan hafif bir ışık beliriyor. İçinizde eski bir kıpırdanış, yaşamın yeniden doğuşuna dair ilk fısıltılar duyuluyor.
Gözlerinizi açtığınızda, bir huzurevinde buluyorsunuz kendinizi. Etrafınızda çocuklarınız ve torunlarınız var; sizi ziyarete geliyorlar, sevgileriyle çevrenizi sarıyorlar. Her geçen gün onlarla vakit geçirdikçe gücünüz geri geliyor, yorgunluğunuz hafifliyor. Doktorunuz bir gün size gülümseyerek, “Artık burada çok genç kaldınız, hayat sizi yeniden çağırıyor,” diyor. İçinizde büyüyen bir coşkuyla dışarı çıkıyorsunuz; yaşam yeniden size kollarını açıyor.
Hayatın akışında kendinizi iş dünyasında buluyorsunuz. Çalışanlar arasında deneyimli bir çalışan olarak karşılanıyorsunuz. Günler geçtikçe adımlarınız hızlanıyor, enerjiniz artıyor, çalışma coşkusu her geçen gün sizi gençleştiriyor. Yaşamın ritmine kapılmış, hayatın tadını çıkarıyorsunuz.
Bir gün, iş hayatını geride bırakıp üniversite yıllarına dönüyorsunuz. Üniversitenin özgürlük dolu ortamında, dostluklar kurarak öğrenmenin ve eğlenmenin tadını çıkarıyorsunuz. Zamanla, lise yıllarına adım atıyorsunuz. Lise döneminde sorumluluklar yerini maceralara bırakıyor; her günü çılgınca yaşıyor, hiçbir şeyi kafanıza takmıyorsunuz. Liseyi tamamladıktan sonra ortaokul ve ilkokul yıllarına dönüyorsunuz. Bu saf, masum yıllarda arkadaşlarınızla oyunlar oynuyor, her anı özgürce yaşıyorsunuz. Hayat, sorumluluklardan arınmış, keyifle akıp gidiyor.
Bir gün, kendinizi çocukluk yıllarında buluyorsunuz. Dünya, dev bir oyun parkı gibi ve sizi koruyup kollayan eller her zaman yanı başınızda. Hayatın güvenli kollarında her şey kolay, her şey neşeyle dolu. Sonrasında bebekliğe geri dönüyorsunuz; sevgi dolu bir çevrede, zahmetsiz ve saf bir mutluluğun içindesiniz.
Ve sonunda, annenizin rahmindeki o güvenli limana geri dönüyorsunuz. Evrenin ritmiyle huzur içinde, güvenle sallanıyorsunuz. Varlığınız, en sonunda evrene sevgi dolu bir patlama ile karışarak son buluyor. Hayat, başladığı yere dönen bir döngüde, tüm yorgunluklardan arınmış bir tamamlanmayla sona eriyor.
